Połóg to czas po narodzinach dziecka. W czasie połogu organizm młodej mamy regeneruje się po okresie ciąży, hormony i organy regulują się, ciało odpoczywa i zbiera siły do opieki nad maleństwem, a także karmienia piersią. Ile zwykle trwa połóg i jakich objawów należy spodziewać się w tym okresie?
Okres połogu jest czasem na regenerację dla organizmu po dziewięciu miesiącach ciąży. Rozwijający się w macicy płód sprawia, że powiększa się ona kilkukrotnie, co znacznie uciska na pęcherz moczowy i jelita. Po porodzie następuje tak zwane obkurczanie się macicy, jej oczyszczenie się ze skrzepów objawiające się mogącym trwać nawet tydzień krwawieniem przypominającym obfity okres. Wciąż powiększony po porodzie brzuch będzie stopniowo zmniejszał się w miarę obkurczania macicy.
Ile trwa połóg?
Czas połogu dzielony jest na połóg bezpośredni trwający 24 godziny po porodzie, gdy młoda mama jest jeszcze pod opieką personelu medycznego na sali poporodowej. Połóg wczesny to kolejne dni, do około tygodnia, podczas których trwa wspomniany już proces oczyszczania się macicy. Połóg w całości może trwać nawet 6 tygodni. Czas ten organizm wykorzystuje na powrót do równowagi po ciąży i samym porodzie, który, niezależnie od tego, czy odbywa się drogami naturalnymi, czy poprzez cięcie cesarskie, wymaga okresu rekonwalescencji i gojenia ewentualnej rany. Jeśli krocze podczas porodu pęknie lub musi zostać nacięte, by ułatwić przyjście dziecka na świat, niezwykle ważne jest odpowiednie zadbanie o zaszytą po porodzie ranę, delikatne podmywanie się, regularne mycie i pielęgnacja tych okolic oraz odkażanie miejsca zszycia specjalnym preparatem. Podobnie jest z raną po cięciu cesarskim – wymaga ona specjalnej pielęgnacji i oszczędzania sił, przy jednoczesnym dbaniu o choćby minimalną aktywność fizyczną w postaci zaleconych przez lekarza ćwiczeń rozciągających, uruchamiających mięśnie i stawy, w celu uniknięcia zakrzepów i skurczy. Po porodzie bez komplikacji, który nastąpi drogami natury, krocze także musi mieć czas na zregenerowanie się i zagojenie. Powrót do “normalności” krocza po porodzie to około trzy tygodnie. W tym czasie należy unikać silnego wysiłku fizycznego oraz zbliżeń – penetracji, z uwagi na konieczność dania narządom wewnętrznym czasu na regenerację i niebezpieczeństwa wystąpienia powikłań poporodowych, a przede wszystkim ogromnego dyskomfortu, jaki mógłby wiązać się z naruszaniem delikatnej, podrażnionej tkanki pochwy i narządów płciowych.
Cykl miesiączkowy i owulacja powracają już po około sześciu tygodniach po porodzie. Jeśli nie występują zaburzenia hormonalne, w tym czasie bez przeszkód można ponownie zajść w ciążę, o czym warto pamiętać podczas powrotu do aktywności seksualnej po porodzie. Jeśli kobieta karmi piersią, z uwagi na laktację powrót jajeczkowania może zostać opóźniony nawet o rok. Nie ma w tym nic nieprawidłowego – hormony odpowiadające za produkcję mleka matki zapobiegają powrotowi cyklu miesiączkowego u matek karmiących.
W połogu wiele młodych ma przechodzi etap tak zwanego baby blues, czyli smutku poporodowego – rozstroju emocjonalnego spowodowanego burzą hormonów w połączeniu z przytłoczeniem ilością nowych obowiązków, jakie wiążą się z wychowaniem dziecka, opieką nad nim i ogromną odpowiedzialnością, z jaką wiąże się pojawienie się dziecka na świecie. Jeśli płaczliwość, nerwowość, niepokój lub przygnębienia trwają dłużej, niż kilka tygodni, niezwłocznie należy zwrócić się po pomoc do lekarza prowadzącego, psychologa lub terapeuty w celu wykluczenia wystąpienia depresji poporodowej, mogącej trwale rzutować na psychikę młodej mamy, jej więź z dzieckiem oraz rozwój emocjonalny maleństwa.
W czasie połogu warto zadbać o odpowiednią ilość relaksu, wsparcie bliskich i wypoczynek, którego młoda mama potrzebuje, by prawidłowo i w pełni sił zajmować się noworodkiem