Dawniej spotykane były na rękach marynarzy, lub innych częściach ciała. Nieodłącznie związane z życiem i pracą na morzu, tatuaże były wyrazem specyficznego trybu życia, wybieranego przez nielicznych, ludzi, którzy z powołania albo konieczności żyli na statkach, między jednym a drugim lądem. Współcześnie tatuaże nie są już przywilejem tylko wybranych grup ludzi – nosili je nie tylko marynarze, jak np. marynarz Popeye, z fajką w ustach i zajadający się szpinakiem, bohater klasycznej kreskówki i komiksu.
Tatuaże obecnie noszone są przez mężczyzn i kobiety, niezależnie od wieku i statusu społeczno-zawodowego. W jednych krajach jest szczególnie popularny (np. Wielka Brytania), w innych mniej.
Tatuaż na przestrzeni wieków
Społeczno-kulturowe źródła tatuażu sięgają różnych epok i kontynentów. Sztuka zdobienia skóry była znana już w starożytnym Egipcie, Grecji czy Chinach. Tatuaż był więc znany w starożytnych cywilizacjach, wówczas bardzo rozwiniętych i złożonych pod względem społecznym i kulturowym, wśród narodów o długiej historii. Tatuaże nosili także przedstawiciele plemion w Ameryce Północnej i Południowej, w końcu – Oceanii. Tatuowanie jako czynność społeczno-kulturowa była więc wykonywana pod każdą szerokością geograficzną, niezależnie od czasu i miejsca.
Od wieków tatuaż miał wiele znaczeń społecznych i kulturowych, zarówno pozytywnych jak i negatywnych. W czasach starożytnej Grecji i rzymskiego Imperium tatuowano niewolników jak i przestępców. W przypadku łamiących prawo tatuaż pełnił więc funkcję publicznej kary – skazaniec był stygmatyzowany, nosił widzialne piętno swojej winy. W innych kontekstach społeczno-kulturowych tatuaż pełnił funkcje pozytywne: był częścią rytuały religijnego, magicznego albo wojennego.
Tatuaż – czasy nowożytne i współczesne
W Europie tatuaż pojawia się w okresie wielkich odkryć geograficznych, a więc zamorskich podróży europejskich żeglarzy w epoce Renesansu. Stopniowo tatuaż wzbudza coraz większe zainteresowanie i zyskuje na popularności, staje się – w dosłownym znaczeniu – powszechny. Tatuowali się już nie tylko marynarze, ale także i arystokracja. Z kolei w XIX w. po raz pierwszy pojawiła się maszynka do tatuażu, a wraz z nią – pierwsze salony tatuażu.
Wiek XX to rozkwit tatuażu oraz jego „profesjonalizacji” („body art”, tatuaż „artystyczny”). Współcześnie tatuaż jest noszony praktycznie przez wszystkie warstwy społeczny. Co więcej, ma tyle różnorodnych znaczeń ile jest ludzi noszących tatuaży. Wyraża przynależność do różnych grup czy kategorii społecznych; symbolizuje przywiązanie do jakiejś idei, wartości, gatunku muzyki czy też nasz stosunek wobec konkretnej osoby (np. imię ukochanej osobie noszone na ramieniu, plecach, brzuchu). Powszechność salonów tatuaży, spełnianie przez nie wysokich standardów artystycznych i zdrowotnych (bezpieczeństwo) niewątpliwie przyczyniło się do powszechnej dostępności do tatuaży i wzrastającej ich popularności w minionych dekadach.